7 april, Wereldgezondheidsdag
Dokter Manzur Kadir Ahmed van GK Bangladesh, een organisatie waar WSM al vele jaren mee samenwerkt, lanceert naar aanleiding van Wereldgezondheidsdag een oproep om de strijd tegen farmareuzen vooral niet op te geven. ‘Bij de productie van medicijnen moeten gezondheid en het welzijn van mensen voorop staan. Dat is nu helemaal niet het geval. Wij blijven ons verzetten tegen het winstbejag van de farmaceutische bedrijven, maar het is van belang dat we dat samen doen.’
Ook in België blijken geneesmiddelen steeds vaker niet beschikbaar. Hoewel efficiënt, worden ze van de markt gehaald omdat ze niet genoeg geld opbrengen. Veel geneesmiddelen zien zelfs nooit het licht omdat farmabedrijven er geen brood in zien. De marktwerking faalt, de patiënt is de klos. Voor mensen in armoede en voor ziekten die vooral in lage-inkomenslanden voorkomen is het een regelrechte ramp.
‘Farmaceutische giganten maken keuzes op basis van de winst die ze zouden kunnen maken. Ze ontwikkelen behandelingen die geld opleveren, voor patiënten die ze kunnen betalen. Zij richten zich vooral op chronische ziekten zoals diabetes, hoge bloeddruk, reumatoïde artritis en kanker, waarvan de behandeling lang kan duren. In de farmaceutische wereld is minder oog voor innovatie en productie van geneesmiddelen voor het behandelen van ziekten waar de bevolking van lage-inkomenslanden of arme mensen uit hoge inkomenslanden mee te maken krijgen. De Covid-19-pandemie zorgde voor meer interesse in besmettelijke ziekten en vaccins, al was dat vooral om zoveel mogelijk winst uit de pandemie te halen.
In de farmaceutische industrie worden patenten en andere exclusieve rechten door multinationals gebruikt om hun technologische dominantie op te leggen en aan de hand van hun monopolie veel winst te maken. Dit maximaliseren van de winstmarges zorgt voor een toenemende ontoegankelijkheid van wetenschappelijke kennis. Als gevolg zullen veel essentiële geneesmiddelen wellicht nooit worden ontwikkeld. Geldelijke winst wint het van sociale en humanitaire winst, zo ontzeggen farmaceutische reuzen een groot deel van de wereldbevolking een gezond leven.
GK heeft altijd gepleit voor een nationaal en mondiaal beleid dat gericht is op het verstrekken van essentiële geneesmiddelen aan iedere burger. Om die visie in praktijk te brengen, zijn we lang geleden zelf geneesmiddelen gaan produceren. Met de steun van de nationale en internationale gemeenschap zijn we er uiteindelijk in geslaagd de weerstand van de farmaceutische bedrijven te overwinnen. Het nationale geneesmiddelenbeleid van 1982 werd als revolutionair beschouwd en gewaardeerd door gezondheidsexperts wereldwijd. Deze gedurfde stellingname tegen de manipulatie van farmareuzen droeg bij tot de sterke capaciteit om lokaal geneesmiddelen te produceren en maakte van Bangladesh een farma-exporterend land.
Maar het pleit is niet gewonnen. De houding van groeiende lokale farmabedrijven lijkt meer en meer op die van multinationals. GK blijft pleiten om alle essentiële medicijnen voor elke burger te garanderen, met één leidraad: de gezondheid en het welzijn van mensen. Wij blijven ons dan ook verzetten tegen de cynische bedrijfspolitiek van grote farmabedrijven die dit verhindert. Een nagel waar we samen moeten op blijven kloppen.’
Samen met sociale bewegingen hier en in de wereld komt WSM dagelijks op voor toegankelijke en goede gezondheidszorg voor iedereen. Het is een basisrecht voor iedereen, waar je ook woont.
