Na twee jaar onderhandelen wordt op 10 en 11 december de Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration (GDC) aangenomen in Marrakesh. Dit Global Compact is het eerste internationale kader over migratie in al haar vormen. Een belangrijke stap om te komen tot een gemeenschappelijk kader met alle betrokken actoren: de landen van vertrek, transit en bestemming en uiteraard de migranten zelf.
Twee jaar lang speelde België een constructieve rol in de uitwerking ervan. Het stemde daarvoor af met de betrokken beleidsdepartementen, het middenveld en de Europese en internationale partners. Terecht zette België in op diplomatie, compromisvorming en multilateralisme.
Het spreekt voor zich dat een nationaal kader te eng is om migratie, een bij uitstek internationale uitdaging, te beheren. De nood aan een globale, lange termijn benadering die de verschillende spelers bij elkaar brengt is evident. Dat besefte ook voormalig VN Secretaris Generaal Ban Ki Moon toen hij in 2016 het initiatief nam voor dit proces.
Premier Charles Michel had het bij het rechte eind toen hij in september bij zijn aankondiging dat België het akkoord zou steunen benadrukte dat deze tekst "een stap in de goede richting van een beter georganiseerde internationale mobiliteit" betekent.
"Plaatst België zich aan de kant van de regeringen Trump, Kurz en Orbán?"
Hoe dan te verklaren, na de aankondiging van de Premier voor de Algemene Vergadering van de VN, dat onze regering vandaag twijfelt over de goedkeuring? Dreigt België zich terug te trekken op basis van valse argumenten over een mogelijk verlies van soevereiniteit terwijl het alle kansen kreeg om bezwaar te maken tijdens de onderhandelingen?
Plaatst België zich aan de kant van de regeringen Trump, Kurz en Orbán en keren we de rug naar de quasi hele wereldgemeenschap die bereid is om dit eerste akkoord over één van de grootse uitdagingen van de 21ste eeuw te onderschrijven?
Er is geen tijd voor uitstel. Het debat over de samenleving die we zijn dringt zich op. Kiezen we voor een open of gesloten samenleving? Kiezen we voor de weg van internationale samenwerking en mensenrechten zodat op termijn iedereen een waardig leven kan uitbouwen, in zijn herkomstland of door zich te verplaatsen, en zo bij kan dragen aan het gemeenschappelijke welzijn? Aan de andere kant staat enkel het terugplooien op zichzelf, de afkeer van de andere en van de samenwerking met andere landen.
Het Global Compact is niet alleen een symbool maar ook een kans voor Europa en de rest van de internationale gemeenschap om een uitweg te vinden uit de actuele crisis. En net dat is de reden waarom sommigen dit akkoord zo hardvochtig proberen te stoppen. En net daarom heeft ons land geen andere keuze dan dit te steunen.
Ondertekend door:
Bogdan Vanden Berghe - Directeur 11.11.11; Lieve Herijgers - Directeur Broederlijk Delen; Michel Kervyn - Voorzitter Oxfam België; Yves Aerts, Algemeen coördinator - Çavaria; Wies de Graeve - Directeur Amnesty International Vlaanderen; Annuschka Vandewalle - Algemeen Secretaris FOS; David de Vaal - Algemeen Coördinator Netwerk tegen Armoede; Didier Vanderslycke - Directeur ORBIT vzw; Jan Knockaert - Coördinator FAIRWORK Belgium; Iris Bogaerts - Directeur KIYO; Pierre Verbeeren - Directeur Dokters van de Wereld; Tim De Roeck - Directie Solidagro; Marc Joolen - Directeur Dierenartsen Zonder Grenzen; Baudouin Van Overstraeten - Directeur JRS Belgium; Caroline Copers - Algemeen-Secretaris Vlaams ABVV; Peter Wouters - Algemeen Voorzitter Beweging.net; André Kiekens - Algemeen Secretaris Wereldsolidariteit; Kati Verstrepen - Voorzitter Liga voor Mensenrechten; Estelle Ceulemans - Algemeen Secretaris ABVV Brussel; Charlotte Vandycke - Directeur Vluchtelingenwerk Vlaanderen; Landry Mawungu - Directeur Minderhedenforum vzw; Koen Meesters - Nationaal secretaris ACV; Mario Coppens - Voorzitter ACLVB; Andre Crespin - Viva Salud
