Mensen aan het werk stellen met een tijdelijk contract van net geen 6 maanden. Een praktijk die, hoewel meestal onwettelijk, niet ongebruikelijk is bij heel wat bedrijven op de Filipijnen. Na een half jaar moet een tijdelijk contract immers automatisch omgezet worden naar een contract van onbepaalde duur. En daar hebben veel bedrijven geen zin in.
Een ziekteverzekering, betaald verlof, een eindejaarsvergoeding,... Allemaal voordelen waar werknemers met een tijdelijk contract geen recht op hebben. Het verschil met een contract van onbepaalde duur, waarbij werkgevers al deze zaken wél moeten voorzien, is dus ontzettend groot. De Filipijnse president Duterte had een einde gemaakt aan dit 'gesjoemel' met arbeidscontracten, maar de praktijken blijven alomtegenwoordig in het Zuid-Oost Aziatische land.
Om het probleem aan te pakken besloot KMU, de Filipijnse vakbondspartner van Wereldsolidariteit, het over een andere boeg te gooien. In de plaats van individuele cases te behandelen en rechtsbijstand te bieden aan al wie getroffen werd door de illegale praktijk, richtten ze een veel effectievere campagne op. Tijdelijke werknemers konden met hun hulp een document indienen bij het ministerie van Werk waardoor hun bedrijf onderzocht zou worden op schending van de regelgeving. Voor wel 3000 bedrijven viel een brief in de bus. Voor de werknemers van een aantal van hen, waaronder Coca-Cola en Magnolia - één van de grootste zuivelbedrijven op de Filipijnen - was een vast contract het gevolg.
